Το Χαμόγελο και η Ευθύνη της Μαμάς – Μέρος Γ’

Και με τον τίτλο αυτό, δεν εννοώ επουδενί φίλη μου ότι η ευθύνη και το καθήκον της μαμάς είναι «το χαμόγελο», έτσι απλά.

Το να θεωρεί μια μαμά καθήκον της να είναι πάντα γελαστή και χαρούμενη, είναι μια μεγάλη παγίδα ματαίωσης, και αφορμή για έναν φαύλο κύκλο άδικων ενοχών.
Yuris Alhumaydy

Δεν μπορώ τους ψυχαναγκασμούς και την καταπίεση και το ξέρεις. Τσιτάτα όπως «δες τα όλα θετικά», «η ζωή είναι ωραία», «η ευτυχία είναι επιλογή» ανέκαθεν μου ύψωναν αντιστάσεις και ξυπνούσαν τον μπαρμπά Θωμά μέσα μου! Συνεχίστε την ανάγνωση του “Το Χαμόγελο και η Ευθύνη της Μαμάς – Μέρος Γ’”

Αυτή η μαμά του πάρτι….

Διακόπτω τη ροή του άστατου, ούτως ή άλλως, προγράμματός μου, για να σου αναμεταδώσω μια πρόσφατη, “καταπληκτική” εμπειρία που ήθελα να τη μεταφέρω φρέσκια φρέσκια και αυτούσια, δίχως να χάσει ίχνος από τη «μαγεία» της…

Πρόκειται για μια μαμά που πήγε σε ένα πάρτι και όλα κύλησαν πανέμορφα🙄.

Ελπίζω να τα καταφέρω. 🙄

(Το Γ’ Μέρος αυτού και αυτού, άααααλλη φορα!)

Αυτή η μαμά του πάρτι 🙅‍♀️

Όχι αυτή η μαμά. Αυτή πάει σε πάρτυ ενηλίκων. Μια χαρά είναι αυτή. Για την άλλη λέω 🙄

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Αυτή η μαμά του πάρτι….”

Η Σκληρά Εργαζόμενη Μαμά!

Ένα είναι το είδος της μαμάς παγκοσμίως: Η Σκληρα Εργαζόμενη Μαμά! Είτε εντός σπιτιού, είτε εκτός, είτε εντός εκτός κι επι τα αυτά… Και θα έπρεπε να είναι είδος προστατευόμενο!

Είτε δουλεύει εκτός σπιτιού, είτε όχι, μια μαμά είναι ΠΑΝΤΑ σκληρά εργαζόμενη!

Πριν 3,5 χρόνια, πέρασα από το status της εργαζόμενης μαμάς (full-time working mom- που λέμε και στο χωριό μου) σε αυτό της “οικόσιτης» μαμάς (stay-at-home mum).

Δε θα υποκριθώ ότι το έχω μετανιώσει μέχρι σήμερα! Αυτό όμως που ένιωσα στο πετσί μου, τις ώρες που έμεινα μόνη, δίχως βοήθεια, παρατεταμένα στο σπίτι (ευτύχώς λίγο!), είναι το απαίσιο συναίσθημα: «ότι και να κάνεις δε μπορείς να νικήσεις!”.

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Η Σκληρά Εργαζόμενη Μαμά!”

Πότε θα είμαστε αρκετές;

Στην αρχή, είχα τύψεις…

Οι ανυσηχίες μιας νέας μαμάς δεν τελειώνουν ποτέ

Το ήξερες εσύ οτι οι νευρώνες του “άγχους” σχηματίζονται στον εγκέφαλο του βρέφους κατά τις πρώτες εβδομάδες της κύησης και επηρεάζουν την προδιάθεση του παιδιού να είναι αγχωμένο, όταν βγει εκεί έξω;;;

ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΣ; Τυχερή είσαι! Τι το θελα και το διάβασα τότε που διάβαζα το ένα βιβλίο παιδικής ψυχολογίας πίσω από το άλλο;;; (από Dr. Sears πρέπει να ήταν το συγκεκριμένο).

Πόσες φορές αισθάνθηκα ότι ίσως “φταίω” εγώ που ο Ηλίας βγήκε έτσι, ανήσυχο και απαρηγόρητο μωράκι, επειδή το πρώτο τρίμηνο εγκυμοσύνης δούλευα σε ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό Project;

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Πότε θα είμαστε αρκετές;”