Δύσκολος καιρός για πριγκίπισσες, μα ακόμη πιο δύσκολος για μαμάδες!
Τα Χριστούγεννα ο άντρας μου μου πήρε δώρο μια action camera!
Διαισθανόταν ο άθρωπος πόσο μεγάλο αστέρι του γιουτουμπ θα γινόμανε 🙄 και είπε να επενδύσει πάνω μου, για μια ακόμη φορά στη ζωή του! 😏
Βέβαια, η action camera είναι για όσους αθλούνται ή κάνουν extreme sports…🤔
Κι εγώ δεν κάνω ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Οπότε κάπως κι εγώ κόμπλαρα. Που να τη χρησιμοποιήσω;;;
Και τότε μου ήρθε η ιδέα: Συνεχίστε την ανάγνωση του «Βάζοντας το 2,5 χρονών παιδί μου για ύπνο 🙄😴»
Και με τον τίτλο αυτό, δεν εννοώ επουδενί φίλη μου ότι η ευθύνη και το καθήκον της μαμάς είναι «το χαμόγελο», έτσι απλά.
Δεν μπορώ τους ψυχαναγκασμούς και την καταπίεση και το ξέρεις. Τσιτάτα όπως «δες τα όλα θετικά», «η ζωή είναι ωραία», «η ευτυχία είναι επιλογή» ανέκαθεν μου ύψωναν αντιστάσεις και ξυπνούσαν τον μπαρμπά Θωμά μέσα μου! Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το Χαμόγελο και η Ευθύνη της Μαμάς – Μέρος Γ’»
Terrible twos.
Αν είσαι μάνα ή πατέρας παιδιού 2-3 ετών, ξέρεις τι σημαίνει
Μάχη για ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Πότε είναι για το τοστάκι που ζήτησε αλλά τελικά δεν ήθελε. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο Απόλυτος Ύμνος των Terrible Twos 😎»
Διακόπτω τη ροή του άστατου, ούτως ή άλλως, προγράμματός μου, για να σου αναμεταδώσω μια πρόσφατη, «καταπληκτική» εμπειρία που ήθελα να τη μεταφέρω φρέσκια φρέσκια και αυτούσια, δίχως να χάσει ίχνος από τη «μαγεία» της…
Πρόκειται για μια μαμά που πήγε σε ένα πάρτι και όλα κύλησαν πανέμορφα🙄.
Ελπίζω να τα καταφέρω. 🙄
(Το Γ’ Μέρος αυτού και αυτού, άααααλλη φορα!)
Σήμερα είχα σκόπο να περάσω με φόρα στο Μέρος Β’ του post της περασμένης εβδομάδας περί «χαμόγελου της μαμάς», μετά και το τελευταίο newsletter περί “φυλακών του μυαλού μας”.
Κι όταν λέω με φόρα, εννοώ με ύφος έτσι ενθουσιώδες και εμψυχωτικό: “εμπρός κορίτσια, πάμε όλες μαζί! Πάμε να βγούμε από τις φυλακές! Πάμε να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας και των παιδιών μας! Εμπρός μάρς! Εν δυο, εν δυο”.📣🎊🎉
Και μετά είδα αυτή την ταινία…. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το χαμόγελο της Μαμάς – Μέρος Β’»
Αν είσαι γραμμένος στο newsletter έχεις πάρει μια «μυρωδιά» για το τι θα γράψει σήμερα το μηχανάκι. Τραγικούλι συμβάν, χαμόγελο μαμάς, στιγμή επιφοίτησης κτλ.
Αν όχι, μην ανησυχείς. Θα σε πάω καρέ καρέ. 3 παράλληλες, αλληλένδετες «Χριστουγεννιάτικες» ιστορίες, που ενώνονται σε μια.
Συνεχίστε την ανάγνωση του «80 λίτρα λάδι και το Χαμόγελο της Μαμάς»
Κι εκεί που νόμιζα ότι είχα τελειώσει με το θέμα «Γάμος», «Κρίση», «Αγάπη» και όλα τα σχετικά, έρχεται μια αθώα, τρυφερή ανάρτηση από τη μικρή, γλυκιά, ανυποψίαστη Άλκηστη, περί Αγίου Βαλεντίνου, και ξυπνάει μέσα μου το τρολ.
Θέλοντας λοιπόν να συμμετάσχω κι εγώ στο challenge του Little Hope Flags για τον Μήνα Αγάπης, δίνω τον δικό μου ορισμό του «τι είναι Αγάπη». 🙄
«Τι είναι Αγάπη» μετά τα παιδιά, για την ακρίβεια. Με απτά παραδείγματα, όχι αερολογίες. Και όχι με ένα, ούτε με δύο, αλλά με 10 ολόκληρα καθημερινά παραδείγματα! 🤷♀️ Συνεχίστε την ανάγνωση του «Άγιος Βαλεντίνος: Love and Married Edition 🙄»
Οχι, δεν είμαι μέντιουμ με κληρονομικό χάρισμα, ούτε ο μάντης Κάλχας, ούτε η Κασσάνδρα (θέλω να πιστεύω 😇). Αν όμως έκανες πρόσφατα παιδιά, το πιθανότερο είναι ο γάμος σου να περάσει κρίση.
Γιατί κάποια πράγματα είναι… απλά μαθηματικά.
Είστε νέοι, ελεύθεροι κι ωραίοι. Ξυπνάτε το πρωί, τρώτε μαζί πρωινό, χωρίζεστε με ένα γλυκό φιλί στην πόρτα. Δουλεύετε όλη μέρα, αλλά μεταξύ συναντήσεων ανταλλάζετε μερικά πονηρά μηνύματα στο κινητό. Χαζογελάτε κοιτώντας την οθόνη. Ανανεώνετε το ραντεβού για το ίδιο βράδυ.
Πριν 3,5 χρόνια, πέρασα από το status της εργαζόμενης μαμάς (full-time working mom- που λέμε και στο χωριό μου) σε αυτό της “οικόσιτης» μαμάς (stay-at-home mum).
Δε θα υποκριθώ ότι το έχω μετανιώσει μέχρι σήμερα! Αυτό όμως που ένιωσα στο πετσί μου, τις ώρες που έμεινα μόνη, δίχως βοήθεια, παρατεταμένα στο σπίτι (ευτύχώς λίγο!), είναι το απαίσιο συναίσθημα: «ότι και να κάνεις δε μπορείς να νικήσεις!”.
Για το 2019, και για μια ζωή 🙂
Θέλω εδώ και πάαααρα πολύ καιρό να το μοιραστώ μαζί σου: ένα δώρο που έκανα στον εαυτό μου πρίν δύο χρόνια ακριβώς. To δώρο του parent coaching.
Την καλύτερη επένδυση χρόνου και χρήματος που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου, όπως συνηθίζω να λέω (μετά την αποτρίχωση λέιζερ 😁😏😇).
Ήταν σε μια ζόρικη φάση της ζωής μας, 6 μήνες μετά τη γέννηση της Έλενας. Ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού συνήθως ανάβει φωτιές στις ισορροπίες της οικογένειας. Ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη που το έζησε.