Ψυχικός Πυρετός
[Ψυχικός] Πυρετός τα Σαββατόβραδα…λέγαν οι Bee-Geez…..Μα τώρα πια το Σάββατο, ανήκει στους γονείίιιιζ 🎵
Μπουχαχαχα 🙄
Τι, όχι; Έλα, παραδέξου το.
Η διασκέδαση μας δεν σταματά πια, καμία μέρα ή ώρα.
Κράτα με σφιχτά! 🙏
Μαμά, κράτα με σφιχτά. Σ’ έχω ανάγκη! Κοντά!
Δες τα βλέφαρά μου. Γαλήνια. Σχεδόν χαμογελαστά.
Λίγο ακόμη. Σε παρακαλώ, κράτα με. Και θα δεις.
Πόσα χρόνια πιστεύεις θα κρατήσει αυτό; «Μου λείπει» στο τέλος θα πεις.
…Όταν θα ντύνομαι μόνη να πάω για ύπνο…Και ίσως φοράω και ακουστικά.
Ίσως την πόρτα μου πίσω να κλείνω, με λίγα νεύρα και λόγια πικρά. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κράτα με σφιχτά! 🙏»
Βάζοντας το 2,5 χρονών παιδί μου για ύπνο 🙄😴
Τα Χριστούγεννα ο άντρας μου μου πήρε δώρο μια action camera!
Διαισθανόταν ο άθρωπος πόσο μεγάλο αστέρι του γιουτουμπ θα γινόμανε 🙄 και είπε να επενδύσει πάνω μου, για μια ακόμη φορά στη ζωή του! 😏
Βέβαια, η action camera είναι για όσους αθλούνται ή κάνουν extreme sports…🤔
Κι εγώ δεν κάνω ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Οπότε κάπως κι εγώ κόμπλαρα. Που να τη χρησιμοποιήσω;;;
Και τότε μου ήρθε η ιδέα: Συνεχίστε την ανάγνωση του «Βάζοντας το 2,5 χρονών παιδί μου για ύπνο 🙄😴»
Κάτι καλό έχεις κάνει!
…Εσύ μαμά*
του ξανθομάλλη, γαλανομάτη πιτσιρικά, που τις προάλλες, λίγο πιο κάτω από το σχολείο, έσκυψε να σηκώσει τον πεσμένο από τον αέρα κάδο απορριμμάτων. Και μάζεψε και ό,τι σακούλα είχε ξεχυθεί στο δρόμο να την πετάξει πάλι μέσα!
…Κάτι καλό έχεις κάνει! Συνεχίστε την ανάγνωση του «Κάτι καλό έχεις κάνει!»
Το Χαμόγελο και η Ευθύνη της Μαμάς – Μέρος Γ’
Και με τον τίτλο αυτό, δεν εννοώ επουδενί φίλη μου ότι η ευθύνη και το καθήκον της μαμάς είναι «το χαμόγελο», έτσι απλά.
Δεν μπορώ τους ψυχαναγκασμούς και την καταπίεση και το ξέρεις. Τσιτάτα όπως «δες τα όλα θετικά», «η ζωή είναι ωραία», «η ευτυχία είναι επιλογή» ανέκαθεν μου ύψωναν αντιστάσεις και ξυπνούσαν τον μπαρμπά Θωμά μέσα μου! Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το Χαμόγελο και η Ευθύνη της Μαμάς – Μέρος Γ’»
Ο Απόλυτος Ύμνος των Terrible Twos 😎
Terrible twos.
Αν είσαι μάνα ή πατέρας παιδιού 2-3 ετών, ξέρεις τι σημαίνει
Μάχη για ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Πότε είναι για το τοστάκι που ζήτησε αλλά τελικά δεν ήθελε. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ο Απόλυτος Ύμνος των Terrible Twos 😎»
Αυτή η μαμά του πάρτι….
Διακόπτω τη ροή του άστατου, ούτως ή άλλως, προγράμματός μου, για να σου αναμεταδώσω μια πρόσφατη, «καταπληκτική» εμπειρία που ήθελα να τη μεταφέρω φρέσκια φρέσκια και αυτούσια, δίχως να χάσει ίχνος από τη «μαγεία» της…
Πρόκειται για μια μαμά που πήγε σε ένα πάρτι και όλα κύλησαν πανέμορφα🙄.
Ελπίζω να τα καταφέρω. 🙄
(Το Γ’ Μέρος αυτού και αυτού, άααααλλη φορα!)
Αυτή η μαμά του πάρτι 🙅♀️
Το χαμόγελο της Μαμάς – Μέρος Β’
Γι’ αλλού, γι’ αλλού ξεκίνησα…
Σήμερα είχα σκόπο να περάσω με φόρα στο Μέρος Β’ του post της περασμένης εβδομάδας περί «χαμόγελου της μαμάς», μετά και το τελευταίο newsletter περί “φυλακών του μυαλού μας”.
Κι όταν λέω με φόρα, εννοώ με ύφος έτσι ενθουσιώδες και εμψυχωτικό: “εμπρός κορίτσια, πάμε όλες μαζί! Πάμε να βγούμε από τις φυλακές! Πάμε να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας και των παιδιών μας! Εμπρός μάρς! Εν δυο, εν δυο”.📣🎊🎉
Και μετά είδα αυτή την ταινία…. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το χαμόγελο της Μαμάς – Μέρος Β’»
80 λίτρα λάδι και το Χαμόγελο της Μαμάς
Αν είσαι γραμμένος στο newsletter έχεις πάρει μια «μυρωδιά» για το τι θα γράψει σήμερα το μηχανάκι. Τραγικούλι συμβάν, χαμόγελο μαμάς, στιγμή επιφοίτησης κτλ.
Αν όχι, μην ανησυχείς. Θα σε πάω καρέ καρέ. 3 παράλληλες, αλληλένδετες «Χριστουγεννιάτικες» ιστορίες, που ενώνονται σε μια.
Σκηνή Πρώτη: Αθήνα, Κέντρο.
Συνεχίστε την ανάγνωση του «80 λίτρα λάδι και το Χαμόγελο της Μαμάς»