Γυρνώντας από το μικρό και γαλήνιο Μαυροβούνιο το 2018, δυσκολεύτηκα πολύ να προσαρμοστώ ξανά στα δεδομένα μιας πόλης σαν την Αθήνα.
Συνεχίστε την ανάγνωση του “Επαρχία vs. Αθήνα- Επεισόδιο 7, παρέα με τη Μαρίνα από Αλεξανδρούπολη”
Δύσκολος καιρός για πριγκίπισσες, μα ακόμη πιο δύσκολος για μαμάδες!
Γυρνώντας από το μικρό και γαλήνιο Μαυροβούνιο το 2018, δυσκολεύτηκα πολύ να προσαρμοστώ ξανά στα δεδομένα μιας πόλης σαν την Αθήνα.
Συνεχίστε την ανάγνωση του “Επαρχία vs. Αθήνα- Επεισόδιο 7, παρέα με τη Μαρίνα από Αλεξανδρούπολη”
Μητρότητα και Μοναξιά.
Μοναξιά και Μητρότητα.
Σχήμα σχεδόν οξύμωρο, θα έλεγε κανείς…
Συνεχίστε την ανάγνωση του “Μητρότητα και Μοναξιά – Podcast Επεισόδιο 5”
Σπουδές και Μητρότητα.
Μητρότητα και Σπουδές.
Συνδυάζονται;
Διότι δεν φτάνει που μετά από κάποια ηλικία τα εγκεφαλικά μας κύτταρα ε, όπως και να το κάνεις φθίνουν λιγουλάκι, είναι και οι σύγχρονες απαιτήσεις μιας μαμάς που τη θέλουν παιδαγωγό, μικροβιολόγο, διατροφολόγο, ψυχολόγο και όλα, και τέλος πάντων Ελβετικό σουγιά…
Πως χωράει κάτι τέτοιο στη ζωή μας;
Στο σημερινό επεισόδιο μιλάω όπως πάντα για την προσωπική μου εμπειρία, πώς πήρα την απόφαση να γυρίσω στα θρανία, πώς βγαίνει το έργο σήμερα, αλλά και πώς πιστεύω ότι πρέπει να κινηθεί όποια μαμά εκεί έξω θέλει να επενδύσει στο γνωστικό της δυναμικό (και μπράβο της!).
Δεν χρυσώνω το χάπι, ως συνήθως, γιατί προσωπικά δεν με κάλυψε ποτέ το “αρκεί να θες και όλα γίνονται” – αν και είναι μεγάλη αλήθεια. Ούτε δίνω πρακτικές συμβουλές τύπου σηκωθείτε 5 το πρωί για να βρείτε χρόνο. Πολύ απλά γιατί πιστεύω ότι όταν βεβαιωθούμε ότι είναι σωστή επιλογή για εμάς, προετοιμαστούμε ψυχολογικά και απενοχοποιήσουμε τις επιλογές μας, τότε “μαγικά” βρίσκουμε και τους τρόπους.
Γι’ αυτό και σε αυτό το επεισόδιο αναπτύσσω το θέμα από την οπτική της “προετοιμασίας” και των ζυμώσεων πριν τη καταστάλλαξη, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Αν έχετε spotify, μπείτε 👉 ΕΔΩ
Αν δεν έχετε, μπείτε 👉 ΕΔΩ
Ελπίζω να το βρείτε ενδιαφέρον.
Αν ναι, στείλτε το και σε φίλους. ❤️
Επίσης, γραφτείτε στο newsletter καλιέεε για να τα λέμε κάθε Πέμπτη!
🙏
ΥΓ. Δεν τόλμησα καν να θίξω το θέμα Εργαζόμενη μαμά ΚΑΙ σπουδές ε;! Εστίασα στην “απλή μαμά” (υπάρχει απλή μαμά, αλήθεια;). Παρακαλώ όποια κάνει αυτό τον άθλο (και ξέρω μερικές) την προσκαλώ επίσημα στο επόμενο επεισόδια να μας πει τα μυστικά της! 🙂
Τα Χριστούγεννα ο άντρας μου μου πήρε δώρο μια action camera!
Διαισθανόταν ο άθρωπος πόσο μεγάλο αστέρι του γιουτουμπ θα γινόμανε 🙄 και είπε να επενδύσει πάνω μου, για μια ακόμη φορά στη ζωή του! 😏
Βέβαια, η action camera είναι για όσους αθλούνται ή κάνουν extreme sports…🤔
Κι εγώ δεν κάνω ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Οπότε κάπως κι εγώ κόμπλαρα. Που να τη χρησιμοποιήσω;;;
Και τότε μου ήρθε η ιδέα: Συνεχίστε την ανάγνωση του “Βάζοντας το 2,5 χρονών παιδί μου για ύπνο 🙄😴”
Και με τον τίτλο αυτό, δεν εννοώ επουδενί φίλη μου ότι η ευθύνη και το καθήκον της μαμάς είναι «το χαμόγελο», έτσι απλά.
Δεν μπορώ τους ψυχαναγκασμούς και την καταπίεση και το ξέρεις. Τσιτάτα όπως «δες τα όλα θετικά», «η ζωή είναι ωραία», «η ευτυχία είναι επιλογή» ανέκαθεν μου ύψωναν αντιστάσεις και ξυπνούσαν τον μπαρμπά Θωμά μέσα μου! Συνεχίστε την ανάγνωση του “Το Χαμόγελο και η Ευθύνη της Μαμάς – Μέρος Γ’”
Terrible twos.
Αν είσαι μάνα ή πατέρας παιδιού 2-3 ετών, ξέρεις τι σημαίνει
Μάχη για ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Πότε είναι για το τοστάκι που ζήτησε αλλά τελικά δεν ήθελε. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Ο Απόλυτος Ύμνος των Terrible Twos 😎”
Διακόπτω τη ροή του άστατου, ούτως ή άλλως, προγράμματός μου, για να σου αναμεταδώσω μια πρόσφατη, “καταπληκτική” εμπειρία που ήθελα να τη μεταφέρω φρέσκια φρέσκια και αυτούσια, δίχως να χάσει ίχνος από τη «μαγεία» της…
Πρόκειται για μια μαμά που πήγε σε ένα πάρτι και όλα κύλησαν πανέμορφα🙄.
Ελπίζω να τα καταφέρω. 🙄
(Το Γ’ Μέρος αυτού και αυτού, άααααλλη φορα!)
Σήμερα είχα σκόπο να περάσω με φόρα στο Μέρος Β’ του post της περασμένης εβδομάδας περί “χαμόγελου της μαμάς”, μετά και το τελευταίο newsletter περί “φυλακών του μυαλού μας”.
Κι όταν λέω με φόρα, εννοώ με ύφος έτσι ενθουσιώδες και εμψυχωτικό: “εμπρός κορίτσια, πάμε όλες μαζί! Πάμε να βγούμε από τις φυλακές! Πάμε να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας και των παιδιών μας! Εμπρός μάρς! Εν δυο, εν δυο”.📣🎊🎉
Και μετά είδα αυτή την ταινία…. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Το χαμόγελο της Μαμάς – Μέρος Β’”
Αν είσαι γραμμένος στο newsletter έχεις πάρει μια «μυρωδιά» για το τι θα γράψει σήμερα το μηχανάκι. Τραγικούλι συμβάν, χαμόγελο μαμάς, στιγμή επιφοίτησης κτλ.
Αν όχι, μην ανησυχείς. Θα σε πάω καρέ καρέ. 3 παράλληλες, αλληλένδετες «Χριστουγεννιάτικες» ιστορίες, που ενώνονται σε μια.
Συνεχίστε την ανάγνωση του “80 λίτρα λάδι και το Χαμόγελο της Μαμάς”
Κι εκεί που νόμιζα ότι είχα τελειώσει με το θέμα “Γάμος”, “Κρίση”, “Αγάπη” και όλα τα σχετικά, έρχεται μια αθώα, τρυφερή ανάρτηση από τη μικρή, γλυκιά, ανυποψίαστη Άλκηστη, περί Αγίου Βαλεντίνου, και ξυπνάει μέσα μου το τρολ.
Θέλοντας λοιπόν να συμμετάσχω κι εγώ στο challenge του Little Hope Flags για τον Μήνα Αγάπης, δίνω τον δικό μου ορισμό του “τι είναι Αγάπη”. 🙄
“Τι είναι Αγάπη” μετά τα παιδιά, για την ακρίβεια. Με απτά παραδείγματα, όχι αερολογίες. Και όχι με ένα, ούτε με δύο, αλλά με 10 ολόκληρα καθημερινά παραδείγματα! 🤷♀️ Συνεχίστε την ανάγνωση του “Άγιος Βαλεντίνος: Love and Married Edition 🙄”