Θέλω εδώ και πάαααρα πολύ καιρό να το μοιραστώ μαζί σου: ένα δώρο που έκανα στον εαυτό μου πρίν δύο χρόνια ακριβώς. To δώρο του parent coaching.
Την καλύτερη επένδυση χρόνου και χρήματος που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου, όπως συνηθίζω να λέω (μετά την αποτρίχωση λέιζερ 😁😏😇).
Ήταν σε μια ζόρικη φάση της ζωής μας, 6 μήνες μετά τη γέννηση της Έλενας. Ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού συνήθως ανάβει φωτιές στις ισορροπίες της οικογένειας. Ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη που το έζησε.
Μαγειρεύοντας για το 1ο παιδί συνήθως βάζεις τα καλύτερα υλικά, αγνά, θρεπτικά, βιολογικά, καθόλου αλάτι κοκ. Στο 2ο όμως, λίγο ο περιορισμένος χρόνος, λίγο τα αυξημένα έξοδα, λίγο το ότι έχεις πια κουραστεί, αρχίζουν οι εκπτώσεις…
ΠΡΟΣΟΧΗ! 📢Το βίντεο αυτό δεν αποτελεί πρόταση διαχείρισης υγιεινής τροφίμων/σερβιρίσματος/διατροφής/παιδαγωγικής κοκ.. 😂
Ως δεύτερο παιδί η ίδια, είμαι αρκετά ευαίσθητη στο θέμα του κατά πόσο τα 2ευτερα αντιμετωπίζονται ως “αυτόνομες”, “ξεχωριστές” προσωπικότητες, με εξίσου σημαντικές προτιμήσεις, ανάγκες κοκ.
Προσπαθώ να “προσέχω” το δεύτερο παιδί μου, όσο και το πρώτο. Δεν τα καταφέρνω πάντα. Ειδικά στο φαγητό, κάτι αλάτια, κάτι σοκολάτες, κάτι σαλάτες κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης, μου ξέφυγαν!
Είναι αναπόφευκτο ως έναν βαθμό… Δεν έχεις όυτε τον ίδιο χρόνο, ούτε ίσως την ίδια “όρεξη” να ψαχτείς, Ούτε καν το ίδιο διαθέσιμο εισόδημα δεν έχεις 😬! Είναι δύσκολο να έχεις πάντα στο ντουλάπι σου λάδι ή αλεύρι καρυδας και να τα ψωνίζεις όλα βιολογικά.
Παρ’ολα αυτά, εγώ επιμένω να υπερασπίζομαι τα 2α, τα 3α και πόσο μάλλον τα 4α παιδάκια. 😌
Και δεν αναφέρομαι φυσικά στο φαγητό τόσο, όσο στην αντιμετώπιση τους ως προσωπικότητες :).
Γράψου στο newsletter μου αν θες να λαμβάνεις τα videos μου, φρέσκα φρέσκα απο τον φούρνο κάθε Παρασκευή, μαζί με άλλα πικάντικα νέα (γκρίνια κατά βάση δηλαδή 😍😇😁).
Πως είναι να αποκτάς Δεύτερο παιδί ;; Γραμμένο για το doctoranytime, αυτή τη φορά πίνοντας τσίπουρο 😇
Σάλτο Μορτάλε aka “Δεύτερο παιδί”
Κι εκεί που λες, να, εντάξει, επιτέλους κοιμήθηκε σερί, έστρωσε το παιδάκι μου, συνεννοούμαι κιόλας μαζί του σιγά σιγά, υπάρχει ζωή, yayyyy!…Πάνω που επιτέλους προλαβαίνεις να κάνεις ένα μπάνιο σαν άνθρωπος και όχι σαν τον Flashman, να ξυριστείς όπου επιθυμείς και όχι όπου «τύχει», να φας όλο το φαγητό και όχι όσο σε αφήσουν…
Εκεί που ξαφνικά, βλέπεις τον άντρα σου και πάλι με άλλο μάτι, με ένα μάτι που δεν έχει τις 50 αποχρώσεις του γκρι από κάτω και δεν κλείνει στο πρώτο 5λεπτο του αγαπημένου σας σίριαλ..
…Εκεί ακριβώς…Πας πίσω, ζυγίζεις την απόσταση, παίρνεις φόρα, και βοοουρ! Πας και κάνεις το πιο ασύλληπτο σάλτο μορτάλε της ζωής σου! Στο απόλυτο κενό! Και πέφτεις πέεφτεις πέεεεφτεις για κανα 2 χρόνια μετά, και δεν ξέρεις που θα σταματήσει η κατρακύλα, από που θα βρεις να πιαστείς και σε πόσα κομμάτια θα καταλήξεις στο τέλος. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Oops, I did it again! Δεύτερο παιδί…”
