Βάζοντας τον 6χρονο γιo μου για ύπνο…

Λατρεύω- και ταυτόχρονα εξαγριώνομαι με- την ικανότητα του 6χρονου γιου μου να παίξει με πάθος, ανά πάσα στιγμή, με οτιδήποτε βρεθεί μπροστά του.

Όσο κι αν προσπαθώ να τον “εναπαφέρω” στην τάξη, δεν μπορώ να μην σκέφτομαι οτι μου θυμίζει πολύ τον εαυτό μου μικρό… Ξέρω καλά πόσο ωραίο είναι αυτό το συναίσθημα της ανεμελιάς και της δημιουργικής αφηρημάδας 🙂

Ένα πράγμα μόνο δεν του συγχωρώ: ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΤΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΜΕΡΑ, ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΞΑΠΛΩΣΟΥΜΕ;;;;εεε;;;;

Διασκέδασα τρομερά κάνοντας αυτά τα γυρίσματα. Τελικά τα παιδάκια μας κάτι ξέρουν και δε βιάζονται να πλύνουν χέρια, δόντια και να πάνε για ύπνο 😉

Εμείς όμως γιατί να πρέπει μετά να σηκωνόμαστε για δουλειές;;; ΑΔΙΚΙΑΑΑΑΑΑ! 🙂

ΥΓ1. Εννοείται ότι υπερβάλω στο βίντεο και το αγοράκι μου δεν με παιδεύει πλέον τόσο πολύ. Αντιθέτως είναι ικανό να κάνει πολλά πράγματα μόνο του. Ηλία μου αν ποτέ το διαβάσεις αυτό, ελπίζω να με συγχωρέσεις και να καταλάβεις ότι η μαμά είναι απλώς τρελάρα εε; 🙂
ΥΓ2. Για τις δικές μου αντιδράσεις όμως… και λίγα λέω…Στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο έξαλλες!!!
YΓ2. Για ευνόητους λόγους δεν ανέφερα τι γίνεται όταν έχεις και δεύτερο παιδι, θα θέλαμε ταινία μικρού μήκους 😀

Music Credits:
Comic Hero – Silent Film Light by Kevin MacLeod is licensed under a Creative Commons Attribution license (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/)
Source: http://incompetech.com/music/royalty-free/index.html?isrc=USUAN1100286
Artist: http://incompetech.com/

Επάγγελμα μαμά – Should I stay (at home) or should I go?

Αν κάποιος έβαζε αγγελία για το «Επάγγελμα Μαμά» θα ήταν νομίζω κάπως έτσι:

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΘΕΣΗΣ:

  • Ζητείται άτομο υπεύθυνο, φιλότιμο και υπομονετικό να αναθρέψει το μέλλον του κόσμου τούτου.
  • Ωράριο εργασίας: 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες/εβδομάδα (ιδιαίτερος φόρτος σε επίσημες γιορτές κι αργίες).
  • Εργασιακό περιβάλλον: ακαταστασία, ηχορύπανση, άγχος και ανασφάλεια.
  • Mισθός: δε διατίθεται (αντιθέτως χρειάζεται μια περιουσία για ξόδεμα)
  • Προοπτικές: πιθανότητα τρομερής ηθικής αποζημίωσης στο (απώτερο) μέλλον (και μια μικρή πιθανότητα να φας και ένα φάσκελο 😁 )

ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ:

  • Μεγάλη ευελιξία, απαράμιλλες ηγετικές, διαπραγματευτικές και οργανωτικές ικανότητες, ανεξάντλητη αντοχή στην πείνα, τον πόνο και την αϋπνία.
  • Προηγούμενη εμπειρία δεν απαιτείται (αν και θα παρακαλάς να την είχες).
  • Κανένα πτυχίο ή μεταπτυχιακό δεν χρειάζεται. Αγάπη μόνο. (Και διάβασμα. Και ψυχανάλυση. Και παρακολούθηση 350 facebook groups)

Δεν έχει σημασία αν είσαι εργαζόμενη μητέρα, ή μένεις σπίτι.

Μπορεί οι διαφορές στην ψυχολογία και στην υφή των προβλημάτων να είναι πολλές, ο κοινός παρανομαστής όμως είναι ένας και ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ (και περνάει από πάνω σου σαν οδοστρωτήρας): είσαι πλέον μαμά!

ΑΥΤΗ είναι η ιδιότητα που φέρνει τα πάνω-κάτω, κρατάει για πάντα, και -ειδικά στην αρχή- σε κάνει να ξεχνάς ποια είσαι και που πηγαίνεις.

Έχοντας περάσει και από τα δυο status , μπορώ να πω μετά βεβαιότητος ότι η απάντηση στο ερώτημα “should I stay (at home) or should I go now?» είναι η γνωστή «if you go there will be trouble, and if you stay it will be double!”

Γιατί φίλη μου, κακά τα ψέματα… Η φάση είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Πάμε λίγο να δούμε πως περνάνε τη μέρα τους οι δυο μαμάδες και τα συμπεράσματα δικά σου. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Επάγγελμα μαμά – Should I stay (at home) or should I go?”

Μαμάδες vs. Μπαμπάδες στο τηλέφωνο!

Εδώ που τα λέμε ο Τίτλος θα μπορούσε να είναι Women vs. Men on the phone.

Δεν αλλάζουν πολύ τα πράγματα, μόνο που με τα παιδιά έχεις ακόμη πλουσιότερο υλικό για να συζητήσεις…Αλλά δεν έχουμε και πολύ ανάγκη εμείς οι γυναίκες. Και στην έρημο να μας βάλεις, ολομόναχες, την κολλητή μας στο τηλέφωνο δώσε μας, και κάτι θα βρούμε να πούμε..όλη μέρα!

Η’ μήπως είμαι εγώ έτσι βρε παιδιά μόνο επειδή είμαι πολυλογού??? 😱!!

Αφιερωμένο στον άντρα μου, γιατί ποτέ δεν κατάλαβε τι κάνω τόση ώρα στο τηλέφωνο.

Κι επίσης μην ξεχάσω: Caveman! Όσοι δεν εχετε δει την παράσταση να πατε, και εμείς να την ξαναδούμε την παράσταση, για φρεσκάρισμα 😉

Φιλάκια πολλά!

Ένα άλλο σύστημα παιδιατρικής. Εδώ;;; Κι όμως!

Αναζητώντας τον ιδανικό παιδίατρο στο εξωτερικό δεν είναι πάντα εύκολο -ούτε και στο εσωτερικό εδώ που τα λέμε :) Ωστόσο, κοίτα να δεις που το βρήκα εδώ πρώτα!
Designed by Freepik

Αν μου έλεγες πριν 2,5 χρόνια ότι θα έκανα ολόκληρο πόστ για το ιδιωτικό σύστημα παιδιατρικής στο Μαυροβούνιο, και μάλιστα με στόχο να “δανειστούμε” στοιχεία στην Ελλάδα, και όχι να γελάσουμε με τα χάλια τους, θα γελούσα εγώ πρώτη. 

Κι όμως… Συνεχίστε την ανάγνωση του “Ένα άλλο σύστημα παιδιατρικής. Εδώ;;; Κι όμως!”

Πρώτο Σαββατοκύριακο μακριά απο τα παιδιά

Την πρώτη φορά που αποχωρίζεται για Σ/Κ η Ελληνίδα μάνα τα σπλάχνα της είναι μια μαχαιριά στην καρδιά.

Ετοιμάζει τα πράγματα μες την αμφιβολία και τις τύψεις, της παίρνει τουλάχιστον μια μέρα να χαλαρώσει, μετά της καλαρέσει, αλλά ξαφνικά της λείπουν τρελά και δεν βλέπει την ώρα να γυρίσει. Λέγεται και ελαφρύς μαζοχισμός!! 🙂

Εντάξει, δε γίνονται όλα αυτά τόσο γρήγορα, αλλα για χάρην συντομίας, το βίντεο δείχνει πως μεταβάλλεται η ψυχολογία της μαμάς εντός ενός long weekend ανευ παιδιών (πρωτοβουλία του μπαμπά στην συντριπτική πλειοψηφία, να τα λέμε κι αυτά).

Τραβάτε μας κι ας κλαίμε λοιπόν!!! 🙂

Με αγάπη και αγωνιστικούς χαιρετισμούς 💞
Χριστίνα,
Η Πριγκιπέσσα των Βαλκανίων

Ήταν απλά μια εκδρομή…

Αχ μαμά, το ξέρω ότι ήταν απλά μια εκδρομή!

Ξέρω ότι όλοι οι συμμαθητές μου ανυπομονούσαν να πάνε. Τρελάθηκαν στην ιδέα να δοκιμάσουν να κάνουν σκι και έλκηθρο. Ξέρω ότι στα περισσότερα παιδάκια αρέσει το χιόνι.

Όμως εγώ δεν τρελαίνομαι ρε μαμά. Το ξέρεις ότι δεν ήθελα να πάω αρχικά. Δεν μου αρέσουν οι εκπλήξεις και το άγνωστο… Δεν μου αρέσει να χαλάω τη ρουτίνα μου. Την έχω ανάγκη τη ρουτίνα, μου δίνει ασφάλεια.

Κι αυτό το σκι, βρε μαμά, δε μου φαίνεται και πολύ διασκεδαστικό. Για την ακρίβεια, μου φαίνεται κάπως δύσκολο και επικίνδυνο.

Δεν είναι για όλα τα παιδιά όλες οι δραστηριότητες!
Μια τυχαία συνομιλία που κατάφερα να αποκωδικοποιήσω η δόλια η μάνα…ξεκίνησε κάπως έτσι: “Look to see…”

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Ήταν απλά μια εκδρομή…”

Ωδή στο Σαββατοκύριακο μιας Μάνας

Όσο κι αν λατρέυω να περνάω χρόνο με τα παιδάκια μου, είναι κάτι Σαββατοκύριακα βρε αδερφέ (ειδικά με ιώσεις ή με βροχές) που δεν τελειώνουν ποτέ!

Αποφάσισα ότι θα είχε ενδιαφέρον να οπτικοποιήσω την ωδή μου για το Σαββατοκύριακο μιας Μάνας.

(Αρχικά ήθελα να ραπάρω κιόλας, αλλά για καλή σας τύχη δεν μου βγήκε 😛. Α, και δεν τρώω ποτέ με το στόμα ανοιχτό, ίσα ίσα με ενοχλεί τρελά χαχα για κάποιο λόγο στο βίντεο αυτό μου βγήκε έτσι.. σπαστικιά! χι χι χι)

Enjoy!

Κανέναν bully και κανένα bullying…

Ας βάλουμε ένα τέλος στο bullying αφήνοντας τα παιδιά μας να γίνουν οι δικοί τους, προσωπικοί ήρως. Δυνατοί, δίκαιοι, αξιοπρεπείς και γενναίοι!

Xθες έμαθα τυχαία ότι ήταν η παγκόσμια μέρα κατά του Bullying. Δεν είχα ιδέα.

Το θέμα με απασχόλησε πρώτη φορά πέρσι το καλοκαίρι –νωρίς νομίζω ε;- και με βρήκε εντελώς απροετοίμαστη! Συνεχίστε την ανάγνωση του “Κανέναν bully και κανένα bullying…”