Γιορτή της μητέρας και πως περάσαμε στο Βελιγράδι!

Σήμερα το μενού έχει τουρλού τουρλού! Μια συνταγή … πριγκιπική!

Δεν μπορούσα να αποφασίσω θέμα και έτσι συνδυάσα 2 άσχετα μεταξύ τους..γιατί; γιατί μπορώ! :-Ρ

Την Κυριακή έχουμε τη γιορτή της Μητέρας και δεν μπορούσα να μην αρπάξω την ευκαιρία και να ζητήσω 4-5 πραγματάκια! Δεν ξέρω, ίσως να ζητάω και πολλά!!! Ίσως και λίγα. Εσείς τι λέτε;

Από την άλλη, πριν μια εβδομάδα πήγαμε αεροπορικώς Βελιγράδι κι ενώ στη σελίδα του facebook και στο instagram είχα ανεβάσει πολύ υλικό φωτογραφικό, δεν είχα ανεβάσει καθόλου βίντεο.

Ε, και μια και την περασμένη εβδομάδα δεν πρόλαβα να φτιάξω νεο βίντεο. ΒΟΥΑΛΑ! 2 σε 1!

Πείτε μου τι θέλετε να σας φέρει η θεά Ρέα, να κανονίσω ομαδική παραγγελία. Προλάβετεεεε! 😉

Τα λέμε την άλλη Παρασκευή 🙂

Φυσικός Τοκετός vs. Καισαρικής – Μέρος 2ο

Είτε φυσιολογικός τοκετός, είτε καισαρική, οι πρώτες μας στιγμές σαν οικογένεια ήταν μαγικές!
Σήμερα, τελικό σκόρ: 1-1

4,5 χρόνια μετά την εμπειρία του φυσικού πρώτου μου τοκετού, ήταν γραφτό μου να δω τι γεύση έχει και η προγραμματισμένη καισαρική. Μια γεύση μάλλον  «μεταλλική». Σαν το νυστέρι που μου άνοιξε την κοιλιά 😌.

Οι δυο πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό είναι Κρύο και Μοναξιά.

Στον φυσικό τοκετό, επί 4 ώρες όλο μου το κορμί δούλευε στις 5.000 στροφές και ιδρωκοπούσε, η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που πήγαινε να σπάσει, και ο σύντροφός μου ήταν δίπλα να μου κρατάει το χέρι.

Στην καισαρική, με ξάπλωσαν σε ένα κρεβάτι μιας κρύας αίθουσας με άσπρο γυαλιστερό πλακάκι και έντονη οσμή αντισηπτικού, μου έριξαν τους παλμούς, με άνοιξαν και μου έβγαλαν το παιδί από μέσα μου, σε 20 λεπτά.

Αν με ρωτήσεις τελικά πως ένιωσα, θα σου πω παραδόξως, περηφάνια και ευγνωμοσύνη! Και παρακάτω είναι το γιατί… Συνεχίστε την ανάγνωση του “Φυσικός Τοκετός vs. Καισαρικής – Μέρος 2ο”

Πακετάρωντας για τετραήμερο με μικρά παιδιά!

Το να πακετάρεις όταν έχεις μικρά παιδιά είναι πάντα λίγο περίπλοκο. Ειδικά την Άνοιξη, καταλήγεις να παίρνεις μαζί σου πολλά πολλά πράγματα που ποτέ δε θα αξιοποιηθούν.

Κι αν κάνει κρύο; Κι αν κάνει ζέστη; Κι αν βρέξει; Κι αν βουτήξουμε σε καμια θάλασσα; Κι αν πάμε σε κανα βουνό;;

Εδώ θα βρείς τις πολύτιμες συμβουλές μου, που ακολουθώ με επιτυχία, χρόνια τώρα, για το πως να πακετάρεις ό,τι χρειάζεται σε 5 απλά βήματα!

Αν είσαι γυναίκα, στείλε το λινκ σε όσες πιστεύεις ότι θα ταυτιστούν! 🙂

Αν είσαι άντρας, δες τι τραβάει η γυναίκα σου κάθε φορά! 😉

Καλά να περάσετε όλοι 🙂

ΧΧΧ

Φυσικός Τοκετός vs. Καισαρικής – Μερος 1ο

Είτε φυσιολογικός τοκετός, είτε καισαρική, οι πρώτες μας στιγμές σαν οικογένεια ήταν μαγικές!
1-0 (για σήμερα)

Επηρεασμένη από το κείμενο που έγραψα για το Doctoranytime την περασμένη εβδομάδα, άρχισα να κοιτάω τις φωτογραφίες από τις δυο γέννες μου.

Πόσο διαφορετικές εμπειρίες! Πόση ευγνωμοσύνη νιώθω που είχαν και οι δυο την ίδια ευτυχή κατάληξη. Κρατάω και τις δυο μου αυτές «περιπέτειες» σαν φυλακτό στην καρδιά μου.

Ανάμικτα συναισθήματα και έντονες μνήμες που ο χρόνος πάει να τα ξεθωριάσει, αλλά τελικά τα κουβαλάω όλα, πάντα μέσα μου. Και με το κατάλληλο ερέθισμα αναδεύονται και αναδύονται.

ΦΥΣΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ 

Πριν από περίπου 6 χρόνια έφερα στον κόσμο το πρώτο μας παιδί, τον Ηλία μας. “Ηλιόσπορο” τον λέγαμε πριν γεννηθεί, αλλά μόνο σπόρος δε βγήκε τελικά στα 3.980γρ και 56 εκ.

Η απόφαση να γεννήσω φυσικά, άνευ επισκληριδίου, ήταν απολύτως συνειδητή. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Φυσικός Τοκετός vs. Καισαρικής – Μερος 1ο”

Πάσχα Ελλήνων στο Μαυροβούνιο

Φέτος το Πάσχα εδώ στο Μαυρβούνιο ήταν πολύ ξεχωριστό για εμάς! Γιατί το περάσαμε παρέα με πολύ αγαπημένα πρόσωπα.

Τη Σόφία, πρωην συγκατοικό μου, παντοτινή μου φίλη και νυν κουμπάρα μας μιας και εκείνη μας σύστησε με τον άντρα μου το 2003!

Ένα μικρό βίντεο με λίγες απο τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε παρέα σε αυτή την όμορφη χώρα.

Ελπίζω μετά απο αυτό να σκεφτείτε σοβαρά να επισκεφθείτε αυτό το υπέροχο μέρος. Ειδικά Μάιο-Ιούνιο-Σεπτέμβρη είναι όνειρο.

Ιούλιο-Αύγουστο θα έμενα μακριά!

😬

 

Το Πάσχα, το σωστό. Το Ελληνικό. Στο χωρίο!

Έχοντας ζήσει αρκετά χρόνια στο εξωτερικό, και πλησιάζοντας αισίως τα 40 χρόνια ζωής (😁γκλουπ!), μου είναι ξεκάθαρο πλέον ότι σαν το Πάσχα, το σωστό, το αληθινό, το Ελληνικό, στο χωριό, δεν υπάρχει!

Ανέκαθεν το Πάσχα μου προκαλούσε ευφορία (σε αντίθεση με τα Χριστούγεννα). Και οι λόγοι είναι πολλοί. Πρώτα και καλύτερα, πέφτει Άνοιξη. Και η Άνοιξη σε μια χώρα σαν την Ελλάδα είναι απερίγραπτη.

Τα υπέροχα Ελληνικά χωριά - είτε στη θάλασσα, είτε στο βουνό, κάθε Άνοιξη γεμίζουν ζωή
Πολύδροσος Φωκίδας, το πανέμορφο χωριό του πεθερού μου.

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Το Πάσχα, το σωστό. Το Ελληνικό. Στο χωρίο!”

Πάσχα 2018: Τίποτα δεν έχει αλλάξει…

Και τίποτα δεν είναι όπως παλιά.

Οι αληθινοί φίλοι είναι σαν τα αστέρια. Μπορεί να μην τους βλέπεις, αλλά είναι πάντα εκεί :)
Επάνω, εγώ και η κολλητή μου, στη Eurodisney, τον Μάιο 2000 με την Έλενα και την Τόνια – δύο από τα μέλη της τότε “οικογένειάς” μας από το πανεπιστήμιο. Κάτω, στο Μαυροβούνιο φέτος το Πάσχα, με σχεδόν όλα τα μέλη των σημερινών μας οικογενειών (ο Ηλίας κόπηκε 😬)

Γεννηθήκαμε και οι δυο στο χάραμα της -τελευταίας ίσως -αγνής και ανόθευτης δεκαετίας, του 80. Εκείνη στο ηλιόλουστο Ηράκλειο Κρήτης, εγώ σε ορεινό προάστιο της Αθήνας.

Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα η «μοίρα» την έφερε μπροστά μου, να διασχίζει την Εγνατία οδό στη Θεσσαλονίκη, με αέρα Μιλάνου, κορμί γαζέλας, και μπότες Tsakiris Mallas. Ακόμη θυμάμαι να σκέφτομαι πόσο εντυπωσιακή μου είχε φανεί αυτή η λυγερόκορμη μελαχρινή κοπέλα. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Πάσχα 2018: Τίποτα δεν έχει αλλάξει…”