Μητρότητα και Μοναξιά.
Μοναξιά και Μητρότητα.
Σχήμα σχεδόν οξύμωρο, θα έλεγε κανείς…
Πώς γίνεται, αλήθεια, τη μόνη περίοδο στη ζωή σου, που δεν μένεις στην κυριολεξία ούτε δευτερόλεπτο μόνη, να έρχονται στιγμές που να βιώνεις την πιο μεγάλη και βαθιά μοναξιά που έζησες ποτέ μέχρι τότε;
Πώς γίνεται όλη μέρα να μιλάς, να σου μιλάνε, να τραγουδάς, να ψιθυρίζεις, να φωνάζεις, να ακούς, και ταυτόχρονα, τα βράδια, να νιώθεις ότι δεν είπες κουβέντα όλη μέρα, ή κι αν είπες, κανείς δεν άκουσε τι έχεις να πεις;
Πώς γίνεται η αγκαλιά σου και η καρδιά σου να είναι τόσο, μα τόσο γεμάτες, και παρ’όλα αυτά ώρες, ώρες μια ανεξήγητη ψύχρα και ένα να εκκωφαντικό κενό να απλώνονται μέσα σου κάνοντας σε να νιώθεις πιο μόνη από ποτέ;
Κι όμως!
Όσο κι αν τα παιδιά μας είναι συνήθως τα πιο υπέροχα και διασκεδαστικά άτομα που γνωρίζουμε, με ατάκες αξεπέραστες και σοφίες σπάνιες…
Όσο κι αν μας γεμίζουν ενέργεια και κίνητρο για ζωή, εκεί που νομίζουμε ότι δεν αντέχουμε άλλο, αυτό ήταν θα πέσουμε….
Όσο κι αν μας δίνουν την χαρά και την αισιοδοξία για να πιστέψουμε σε έναν καλύτερο κόσμο, όταν όλα εκεί έξω μοιάζουν σκληρά, μίζερα και άραχνα….
Ε, άλλο τόσο, ειδικά στη ζωή μιας μωρομάνας που φροντίζει αποκλειστικά τα παιδιά της όλη μέρα, έρχονται στιγμές που δεν έχει μείνει ίχνος ενέργειας και ο ενήλικας εαυτός της ψοφάει για ανατροφοδότηση και αλληλεπίδραση με τον «έξω κόσμο».
Και η μοναξιά ξέρεις έχει πολλά πρόσωπα.
Μπορεί να είναι η κοινωνική απομόνωση λόγω του νέου «προγράμματος» που δεν επιτρέπει πολλά πολλά.
Μπορεί να είναι η έλλειψη κατανόησης και υποστήριξης από το περιβάλλον.
Μπορεί να είναι η αποξένωση από παιδικές φίλες ή συναδέλφους που απλά δεν συμβαδίσατε σε αυτή τη φάση.
Μπορεί να είναι η σταδιακή απομάκρυνση από τον σύζυγο, αν αυτός λείπει πολλές ώρες από το σπίτι, και το βράδυ δεν περισσεύει στάλα ενσυναίσθησης και ενέργειας για να «σμίξουν» οι κόσμοι σας.
Δεν είναι βέβαια αυτός ο κανόνας. Κάποιες δε βιώνουν καμία μοναξιά.
Εγώ πάντως ξέρω ότι τη βίωσα. Και ψάρωσα νομίζοντας ότι είμαι η μόνη που νιώθει… μόνη.
Θύμα η ίδια των οικογενειών που πρωταγωνιστούσαν σε διαφημίσεις και social media, ήθελα απεγνωσμένα να «φτάσω» σε μια «ψαρωμένη» νέα μαμά και να την πάρω σφιχτά αγκαλιά και να της πω: ΜΗΝ ΨΑΡΩΝΕΙΣ!
Δεν είναι όλες έτσι.
Δεν είναι όλα τέλεια.
Δεν είσαι η μόνη που νιώθει έτσι.
Και ΔΕΝ είσαι μόνη. Είμαι εδώ για σένα. Είμαστε όλες εδώ. Και είμαστε πολλές!
Στις μέρες μας δεν έχουμε κοινές αυλές με θείες και ξαδέρφες να μεγαλώνουμε όλες μαζί τα παιδιά. Στις μέρες μας δεν υπάρχει το «χωρίο» που λένε ότι χρειάζεται για να μεγαλώσει ένα παιδί. Κι έτσι, έρχεται αυτό το αβυσσαλέο μέσο που λέγεται ίντερνετ, ευχή και κατάρα μαζί, να υποκαταστήσει το χωρίο, και με τη διαφορά ότι εσύ «διαλέγεις» έστω και διαδικτυακά τη «θεία», τις «ξαδέρφες», τις «φίλες» και το «χωριό».
Εγώ λοιπόν έφτιαξα το χωριό μου και σήμερα στο podcast μου εγκαινιάζω τη σειρά «Μοναξιά Και Μητρότητα’ με πρώτη καλεσμένη τη Μαρία, την Κόκκινη Καμέλια, που έχει φτιάξει κι εκείνη το δικό της «χωριό», για να μας μιλήσει λίγο γι’αυτό.
Η Μαρία δε θα μπορούσε να ΜΗΝ είναι η πρώτη μου καλεσμένη, μιας και ήταν από τις πρώτες που σχολίασαν σε ποστ μου, από τις πρώτες που απάντησαν σε newsletter μου, και από τις πρώτες που ήρθαν σπίτι για επίσκεψη!
Φαινομενικά τα blog μας, αλλά κι εμείς ως άνθρωποι έχουμε πολλές διαφορές.
Μα στην ουσία αυτό που και οι δύο αγαπάμε είναι η αλήθεια.
Κι εκεί βρήκαμε τον κοινό μας τόπο.
Έστω και ιστότοπο ☺️.
Μπες και άκουσε λίγα λόγια για τη γνωριμία μας, και πως το δικό της μπλογκ την έβγαλε από την απομόνωση της μητρότητας.
👉 Εδώ αν έχεις Spotify
👉 Εδώ αν ΔΕΝ έχεις spotify
κι 👉Εδώ αν προτιμάς Youtube
Ελπίζω να το χαρείς όσο κι εμείς!
Με πολλή αγάπη και αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
Χριστίνα 💕
ΥΓ1. Αν θες να γραφτείς στο newsletter κάθε Πέμπτης 👉 μπες εδώ!
ΥΓ2. Τη Μαρία μπορείς να τη βρεις επίσης στα παρακάτω “χωριά” 🙂
Blog: https://kokkinikamelia.gr/
Instagram: https://www.instagram.com/kokkinikame…
Youtube: https://YouTube.com/c/kokkinikamelia
Anchor: https://anchor.fm/kokkinikamelia