Εδώ νταντά, εκεί νταντά, που’ναι η νταντά;

Το να βρεις νταντά είναι πάντα ένα δύσκολο και ψυχοφθόρο σπόρ. Αν το έχεις περάσει, το ξέρεις πολύ καλά!

Θυμάμαι πριν 5 χρόνια που επέστρεψα στο γραφείο, τι κλάμα είχα ρίξει που είχα αφήσει τον Ηλία σε ξένα χέρια, και μάλιστα αμφιβόλου… ποιότητας.

Τρεις νταντάδες αλλάξαμε μέχρι να βρούμε την αγία “Νενή” μας, που έμεινε μαζί μας σχεδόν 3 χρόνια… Και που της χρωστάω λιγότερες άσπρες τρίχες στα μαλλιά μου σήμερα :).  

Θέλω την παλιά μας την νταντά
Η αγία “Νενή” μάς στα 3α γεννέθλια του Λίακου

Αλλά σε αυτό θα επανέλθω άλλη φορά. 

Τώρα θέλω να εστιάσω στο πως είναι να ψάχνεις νταντά σε μια ξένη χώρα. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Εδώ νταντά, εκεί νταντά, που’ναι η νταντά;”

Μαυροβούνιο ή πιο κομψά… Montenegro!

Όταν το πρωτοάκουσα, συνοφρυώθηκα. “ΜΑΥΡΟ-βούνιο”;;;;; Ειδικά όταν άκουσα οτι θα ζούμε στην “Ποντγκόριτσα”, την πρωτεύουσα. Την ποια;;; Δε με λες και τέρας γεωγραφικών γνώσεων, αλλά τουλάχιστον στη γειτονιά μας νόμιζα πως ήξερα τι παίζει. Αμ δε. Κι επειδή ξέρω ότι μπορεί κι εσένα να σου λέει κάτι αμυδρά (ίσως να θυμάσαι κάποια λούμπεν συμμετοχή του στη Eurovision;), κι αναρωτιέσαι που στο καλό βρίσκεται, θα σου πω αμέσως: είναι πάνω από την Αλβανία, κάτω από την Κροατία, και απέναντι από την Βόρεια Ιταλία. Καλύτερα τώρα;

Το όμορφο Μαυροβούνιο
Το όμορφο Μαυροβούνιο

Εγκυκλοπαιδικά να σου πω οτι πρόκειται για νεοσύστατο κράτος, καθώς μέχρι το 2006, ήταν ενιαίο με τη Σερβία. Δεν έχει ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση ακόμη, αλλά έχει υιοθετήσει το Ευρώ. 

Κατά τα άλλα, θα παραλείψω πράγματα που θα μπορούσες να βρεις στο Τripadvisor. Θα σου πω όμως το ζουμί. Για τους ανθρώπους, τις συνήθειες, τις ομοιότητες και τις διαφορές μας 🙂 Συνεχίστε την ανάγνωση του “Μαυροβούνιο ή πιο κομψά… Montenegro!”

Ωδή στον Ύπνο

Με αγάπη προς όλες τις υπνοκαμμένες μάνες του κόσμου τούτου ! Πάμε… ποιήμα…

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ

Παλιέ, αγαπημένε μου εραστή… Ύπνε…Τι κάνεις, πως περνάς;

Θυμάσαι που κάποτε ξαπλώναμε μαζί και μου λεγες πως μ’αγαπας;

Που να’σαι τώρα, που γυρνάς; Σε ποια χαρίζεις τα φιλιά σου;

Την πλάτη σου μη μου γυρνάς. Είμαι η Χριστίνα, η αγάπη η παλιά σου.

Ξέρω πως κάποτε σε είχα δεδομένο, δεν σε εκτίμησα όσο σου αξίζει.

Τώρα νιώθω παντού το σώμα πονεμένο. Πες, μια νύχτα μαζί σου πόσο κοστίζει;

Πληρώνω όσο όσο, έστω για 5 ωρίτσες σερί στα χέρια σου να ξαναπέσω.

Μη νομίζεις ωστόσο, χαρούμενη θα είμαι και 3 ώρες να σ’εχω αν μπορέσω.

Σε εκλιπαρώ, γύρνα κοντά μου, και θα σ’έχω κορώνα στο κεφάλι πασά μου.

Και μια και θα’σαι εδώ, να χαρείς, σε παρακαλώ κάνε κάτι και με τα παιδιά μου!

Κάνε τους μάγια, κάνε τους χάδια, κάνε τους εκπαίδευση ύπνου εν’ανάγκη.

Κάνε οτι θες, άρκεί να μ’αφήσουν να κλείσω το ρημάδι το μάτι για ένα βράδυ.

Θα είμαι εδώ και θα σε περιμένω καλέ μου, μέχρι τα βαθιά μου γεράματα.

Μην αργήσεις πολύ, γιατί το μυαλό είναι ήδη πουρές και η μούρη μου για κλάματα.

Μου λείπεις.

Σ’αγαπώ!

Δική σου για πάντα,

Χριστίνα

Ωδή στον ύπνο
Να’ταν ο ύπνος δυο φορές…

 

Διαφορετικότητα: τι δύσκολο πράγμα!

Τις προάλλες, στο σχόλασμα, ο γιος μου μου έδειξε με περηφάνια τη χειροτεχνία που έφτιαξαν στο σχολείο. Ήταν ένας καρχαρίας. Συγκεκριμένα, ένας διαφορετικός καρχαρίας. Ένας… αλλήθωρος καρχαρίας!

Η Διαφορετικότητα του κάθε παιδιού είναι πολύτιμη.
Δεν είναι όλα τα ψάρια ίδια. Κάποια είναι και αλλήθωρα 🙂

Ενστικτωδώς πήγα να επισημάνω το προφανές: «αγάπη μου τα μάτια που διάλεξες δεν έχουν το ίδιο μέγεθος». Κρατήθηκα και απλά χαμογέλασα.

Στη διαδρομή του αρέσει να ακούμε δυνατά μουσική δίχως να πολυμιλάμε. Τον κοίταζα από το καθρεφτάκι να χαζεύει απέξω αμέριμνος και γελαστός.

Αναλογίστηκα το ταξίδι του μέχρι εδώ, στα 6 χρόνια ζωής του… Ο αλλήθωρος καρχαρίας δε θα πρεπε να με εκπλήσσει. Πάντα είχε τον δικό του τρόποΣυνεχίστε την ανάγνωση του “Διαφορετικότητα: τι δύσκολο πράγμα!”