Δύσκολος καιρός για πριγκίπισσες, μα ακόμη πιο δύσκολος για μαμάδες!
Είπα στο πρώτο podcast, ότι ενώ δεν έχω αρκετά υψηλή αυτοπεποίθηση, έχω αρκετά υψηλή αυτοεκτίμηση. Και γι’ αυτό συνεχίζω να κάνω βήματα στη ζωή μου και να μην το βάζω κάτω.
Κάποιες με ρωτήσατε πως γίνεται να χτίσουμε την αυτοεκτίμησή μας;
Κάποιες απορήσατε αν είναι δυο διαφορετικά πράγματα.
Κάποιες μου είπατε ότι δε διαθέτετε ούτε το, ένα ούτε το άλλο 🥺.
Συνεχίστε την ανάγνωση του “Περί Αυτοεκτίμησης και Αυτοπεποίθησης – Podcast επεισόδιο 2”
Και με τον τίτλο αυτό, δεν εννοώ επουδενί φίλη μου ότι η ευθύνη και το καθήκον της μαμάς είναι «το χαμόγελο», έτσι απλά.
Δεν μπορώ τους ψυχαναγκασμούς και την καταπίεση και το ξέρεις. Τσιτάτα όπως «δες τα όλα θετικά», «η ζωή είναι ωραία», «η ευτυχία είναι επιλογή» ανέκαθεν μου ύψωναν αντιστάσεις και ξυπνούσαν τον μπαρμπά Θωμά μέσα μου! Συνεχίστε την ανάγνωση του “Το Χαμόγελο και η Ευθύνη της Μαμάς – Μέρος Γ’”
Για το 2019, και για μια ζωή 🙂
Θέλω εδώ και πάαααρα πολύ καιρό να το μοιραστώ μαζί σου: ένα δώρο που έκανα στον εαυτό μου πρίν δύο χρόνια ακριβώς. To δώρο του parent coaching.
Την καλύτερη επένδυση χρόνου και χρήματος που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου, όπως συνηθίζω να λέω (μετά την αποτρίχωση λέιζερ 😁😏😇).
Ήταν σε μια ζόρικη φάση της ζωής μας, 6 μήνες μετά τη γέννηση της Έλενας. Ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού συνήθως ανάβει φωτιές στις ισορροπίες της οικογένειας. Ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη που το έζησε.
Το Σάββατο βγήκαμε με τον άντρα μου…«κατά λάθος». Είχαμε κανονίσει να έρθει η νταντά και επειδή αυτό συμβαίνει πραγματικά σπάνια, το είχαμε ξεχάσει (ασχολίαστο)! Ήρθε στις 8 και μας βρήκε σε κατάσταση αποσύνθεσης. Αποφασίσαμε όμως να μην χάσουμε την ευκαιρία κι έτσι πήγαμε cinema, σε όποια παράσταση προλαβαίναμε.
Η ταινία λεγόταν «I Feel Pretty» κι ήταν κωμωδία. Και μας έκανε όντως να γελάσουμε. Παράλληλα όμως, εμένα μου χτύπησε χορδή.
Ίσως επειδη αναφέρθηκε στην αυτοπεποίθηση των μωρών και το νέο, γενναίο χαμογελάκι της Έλενας είναι ακόμη φρέσκο στο μυαλό μου. Ίσως γιατί από τότε που έγινα μητέρα, αυτά τα πράγματα με απασχολούν πολύ, καθώς μου θυμίζουν την ευθύνη μου να μεγαλώσω ανθρώπους με αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.
Ίσως γιατί πλησιάζω το μέσον (ελπίζω) της επισκεψής μου στη γη και όπως και να το κάνεις φιλοσοφείς αλλιώς τη ζωή, όταν ξέρεις ότι δεν είναι όλη μπροστά σου. 🙂 Συνεχίστε την ανάγνωση του “Ποιος μας έκλεψε την αυτοπεποίθηση;”