Α, ναι, στο ότι 10 χρόνια μετά την πρώτη μου εμπειρία στα «ξένα», ήθελε η μοίρα να ξαναγευτώ τη ξενιτιά, αυτή τη φορά σε χώρα Βαλκανική προέλευσης, στο γνωστό πλέον σε όλους 😏 Μαυροβούνιο. Όπως κάθε αρχή, ήταν και αυτή… δύσκολη!
Το να βρεις νταντά είναι πάντα ένα δύσκολο και ψυχοφθόρο σπόρ. Αν το έχεις περάσει, το ξέρεις πολύ καλά!
Θυμάμαι πριν 5 χρόνια που επέστρεψα στο γραφείο, τι κλάμα είχα ρίξει που είχα αφήσει τον Ηλία σε ξένα χέρια, και μάλιστα αμφιβόλου… ποιότητας.
Τρεις νταντάδες αλλάξαμε μέχρι να βρούμε την αγία “Νενή” μας, που έμεινε μαζί μας σχεδόν 3 χρόνια… Και που της χρωστάω λιγότερες άσπρες τρίχες στα μαλλιά μου σήμερα :).
Όταν το πρωτοάκουσα, συνοφρυώθηκα. “ΜΑΥΡΟ-βούνιο”;;;;; Ειδικά όταν άκουσα οτι θα ζούμε στην “Ποντγκόριτσα”, την πρωτεύουσα. Την ποια;;; Δε με λες και τέρας γεωγραφικών γνώσεων, αλλά τουλάχιστον στη γειτονιά μας νόμιζα πως ήξερα τι παίζει. Αμ δε. Κι επειδή ξέρω ότι μπορεί κι εσένα να σου λέει κάτι αμυδρά (ίσως να θυμάσαι κάποια λούμπεν συμμετοχή του στη Eurovision;), κι αναρωτιέσαι που στο καλό βρίσκεται, θα σου πω αμέσως: είναι πάνω από την Αλβανία, κάτω από την Κροατία, και απέναντι από την Βόρεια Ιταλία. Καλύτερα τώρα;
Εγκυκλοπαιδικά να σου πω οτι πρόκειται για νεοσύστατο κράτος, καθώς μέχρι το 2006, ήταν ενιαίο με τη Σερβία. Δεν έχει ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση ακόμη, αλλά έχει υιοθετήσει το Ευρώ.