Πρωινές σκέψεις μιας μαμάς, πίσω από το τιμόνι..

Αυτή την εβδομάδα έκανα μπαραζ γκαφών, λαθών και παραλήψεων. H δασκάλα του γιού μου, του είπε να πει στην μαμά του να κολλάει τις ανακοινώσεις στο ψυγείο!!! Μιλάμε για τέτοιο κάψιμο φλάντζας.

Και να σου οι τύψεις και οι ενοχές μετά, φυσικά….

Δεν ξέρω γιατί μου συνέβησαν όλα αυτά… υπήρχαν διάφορα “έκτακτα” που μου χάλασαν τη νεοσύστατη και εύθραστη ρουτίνα μας, αλλά μάλλον κάτι παίζει με τα ψυχολογικά μου και τον επαναπατρισμό μας..

Δεν έχει και τόση σημασία αυτό όμως. Αυτό που ήθελα, ήταν να δώσω τα απεριόριστα ΣΕΒΗ μου σε όλες τις μαμάδες εκεί έξω για τον καθημερινό αγώνα δρόμου να τα προλάβουν όλα (και σε όσους μπαμπάδες ασχολούνται)! Συνεχίστε την ανάγνωση του “Πρωινές σκέψεις μιας μαμάς, πίσω από το τιμόνι..”

NikiChallenge#2

To NikiChallenge #1 – δλδ το Challenge της Μάνας τη Νίκης, όταν η Νίκη πήρε το δίπλωμα οδήγησης – το είδαμε, πάει.

Έγινε παγκόσμια επιτυχία.

Τώρα, θα σε πάω λίγο πίσω… 18 χρόνια για την ακρίβεια. Όταν η μάνα της Νίκης βρισκόταν στο τιμόνι, και το Νικάκι έσκουζε στο καθισματάκι αυτοκινήτου.

Συνεχίστε την ανάγνωση του “NikiChallenge#2”

Και 1, και 2, και κανένα, και 4 παιδιά….

Γραμμένο για το Doctoranytime, αυτή τη φορά μέρα, και δίχως σταγόνα αλκοόλ. 

Εκτός από τους βιολογικούς περιορισμούς, δεν θα έπρεπε τίποτα να υπαγορεύει σε μια γυναίκα το πότε, το αν και το πόσα παιδιά θα 'ΕΠΡΕΠΕ' να αποκτήσει! Η ισορροπία και η ολοκλήρωση έρχεται μέσα από δαιδαλώδεις δρόμους αυτογνωσίας, δοκιμής και λάθους. Ξεκινάει από την ώρα που γεννιόμαστε, και δεν σταματάει ποτέ. Άσχετα με το αν κάνουμε ή όχι παιδιά.

Το προηγούμενο μου κείμενο κατέληγε ότι αξίζει να κάνεις δεύτερο παιδί. Υπονοούσε μάλιστα, ότι μπορεί και να αξίζει να κάνεις και τρίτο. Αλλά αν το πρόσεξες, επουδενί δεν έλεγε ότι πρέπει να κάνεις δεύτερο ή τρίτο. Και όχι τυχαία.

Αν με παρακολουθείς από την αρχή, ίσως θυμάσαι πως υπερασπιζόμουν το αναφαίρετο δικαίωμα μιας γυναίκας να μη θέλει να κάνει κανένα παιδί. Διότι αν ένα πράγμα σιχαίνομαι είναι ο φασισμός, οποιαδήποτε μορφής.

Δεν αντέχω τις “απόλυτες” δηλώσεις και τα τσιτάτα τύπου “με ένα παιδί ολοκληρώνεσαι ως γυναίκα” ή “με δυο παιδιά έρχεται η ισορροπία” ή “μάλλον όχι, όχι, στο τρίτο παιδί έρχεται ισορροπία” ή “όοχι, όχι, πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις και ένα αγόρι και ένα κορίτσι για να έρθει η ισορροπία!”. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Και 1, και 2, και κανένα, και 4 παιδιά….”

Της Ξενιτιάς Καμώματα- Μέρος Α’

Ξενιτιά made in Greece

Από τις πιο όμορφες εικόνες του καλοκαιριού, το ηλιοβασίλεμα στην Ελληνική θάλασσα!
…just a blurry shot 😊

Πατρίδα. Σπίτι. Οικογένεια. Φίλοι.

Ξενιτιά. Ξένος. Αποδημία. Αποθυμιά .

Αν δεν ήξερα καλύτερα, θα στοιχημάτιζα ότι αυτές οι έννοιες υπάρχουν μόνο στα Ελληνικά. Οτι ανακαλύφθηκαν στην Ελλάδα (όπως άλλωστε όλες οι λέξεις του κόσμου 😋), εμπλουτίστηκαν στην Ελλάδα, και δεν υπάρχουν καν σε άλλες γλώσσες. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Της Ξενιτιάς Καμώματα- Μέρος Α’”

Κάτω το Kiki Challenge – Zήτω το Niki Challenge!!!

Το Kiki Challenge το ξέρετε;; Τιιιιι;; Οοοοχιιιι;;;

Δεν πειράζει. Ούτε εγώ το ήξερα μέχρι πριν από λίγες μέρες.

Εδώ θα το μάθετε KAI αυτό. Θα σας ξεβλαχέψω όλους 🙂

Πάνω απ’όλα όμως, θα μάθετε το άλλο, το αυθεντικό, το challenge της Ελληνίδας μάνας, όταν η κόρη της παίρνει το δίπλωμα οδήγησης και αρχίζει τις βόλτες με το αυτοκίνητο!

Σας παρουσιάζω με πολλή αγάπη τη Μάνα της Νίκης και το δικό της challenge…

Τα δικά μου παιδάκια αργούν ακόμη, ευτυχώς, αλλά κάτι μου λέει ότι δεν θα απέχω πολύ..

Enjoy! XXX

ΥΓ. Γράψου στο newsletter μου να λαμβάνεις απευθείας στο inbox σου κι άλλα τέτοια διαμάντια του πολιτισμού! 😏 Κάθε Παρασκευή! 💋 Τι εννοείς που να γραφτείς; Στη φόρμα εγγραφής ντε, για ψάξε κάπου δεξιά αν είσαι σε υπολογιστή, ή κάτω κάτω αν είσαι σε κινητό; Η’ μήπως σου πετάχτηκε στην οθόνη πρώτη πρώτη και την έκλεισες άσπλαχνε επισκέπτη;;; 😥 Κλείσε και ξαναμπες. Με το δεξί αυτή τη φορά! 😉

Η Αυτοφροντίδα μου μετά τα παιδιά!

Καλά, δεν ήμουν ποτέ και κοκέτα που λέμε, αλλά τα πρώτα χρόνια μετά τα παιδιά παράγινε το κακό…η αυτοφροντίδα μου πήγε περίπατο. Η’ μαλλον έγινε κάπως έτσι:

Η αλήθεια είναι ότι σιγά σιγά όμως, μετά τα 2 (χρόνια-όχι παιδιά!!!), κάααπως ξυπνάς, αρχίζεις και αφιερώνεις λίγο χρόνο (αν βρεις), και λίγο χρήμα (αν έχεις), παραπάνω στον εαυτό σου.

Αξίζει πάντως να προσπαθεί κανείς, όπως και όπου μπορεί.

Όχι για την εμφάνιση, αλλά για την αίσθηση!

Αυτή η μάνα που για όλα φροντίζει, αξίζει νομίζω και λίγη φροντίδα για τον εαυτό της, έτσι δεν είναι;

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Η Αυτοφροντίδα μου μετά τα παιδιά!”

Oops, I did it again! Δεύτερο παιδί…

oops I did it again- δευτερο παιδί!

Πως είναι να αποκτάς Δεύτερο παιδί ;;  Γραμμένο για το doctoranytime, αυτή τη φορά πίνοντας τσίπουρο 😇

Σάλτο Μορτάλε aka “Δεύτερο παιδί”

Κι εκεί που λες, να, εντάξει, επιτέλους κοιμήθηκε σερί, έστρωσε το παιδάκι μου, συνεννοούμαι κιόλας μαζί του σιγά σιγά, υπάρχει ζωή, yayyyy!…Πάνω που επιτέλους προλαβαίνεις να κάνεις ένα μπάνιο σαν άνθρωπος και όχι σαν τον Flashman, να ξυριστείς όπου επιθυμείς και όχι όπου «τύχει», να φας όλο το φαγητό και όχι όσο σε αφήσουν…

Εκεί που ξαφνικά, βλέπεις τον άντρα σου και πάλι με άλλο μάτι, με ένα μάτι που δεν έχει τις 50 αποχρώσεις του γκρι από κάτω και δεν κλείνει στο πρώτο 5λεπτο του αγαπημένου σας σίριαλ..

…Εκεί ακριβώς…Πας πίσω, ζυγίζεις την απόσταση, παίρνεις φόρα, και βοοουρ! Πας και κάνεις το πιο ασύλληπτο σάλτο μορτάλε της ζωής σου! Στο απόλυτο κενό! Και πέφτεις πέεφτεις πέεεεφτεις για κανα 2 χρόνια μετά, και δεν ξέρεις που θα σταματήσει η κατρακύλα, από που θα βρεις να πιαστείς και σε πόσα κομμάτια θα καταλήξεις στο τέλος. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Oops, I did it again! Δεύτερο παιδί…”

Οι Ελληνίδες Μαμάδες πάνε Σχολείο – ο Αγιασμός!

Αν με ρωτήσεις, θα σου πω οτι την Τρίτη, στον πρώτο αγιασμό του γιου μου σε δημόσιο δημοτικό, ήμουν Αγχωμένη, Περήφανη, Ευσυγκίνητη, και ίσως λίγο εκτός Πραγματικότητας!

Χαλαρή ήμουν μόνο τις προηγούμενες μέρες, καθώς με τις φούριες και τις εκκρεμμότητες του επαναπατρισμού, δεν είχα καταλάβει τι με περίμενε.. 😏

Τώρα, 3 μέρες μετά τον Αγιασμό, είμαι σκέτο Αγχωμένη…ξεκάθαρα 😝

Άααααλλη πίστα!

Οι λίστες υλικών, οι ετικέτες, τα ντυσίματα, τα πήγαινε, τα έλα, τα ποδόσφαιρα, τα αγγλικά και πραγματικά ελπίζω ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ απο δραστηριότητες. Κι αν δεν είχε ο γιος μου ήδη το καλό επίπεδο αγγλικών που θέλουμε να διατηρήσει, δεν υπήρχε περίπτωση να έχει κάτι επιπλέον πέρα από ποδόσφαιρο το οποίο είναι 3 φορές την εβδομάδα + Αγώνας!

Βρε τι πάθαμεεεε! 😰

Ψυχραιμία, αγάπη, υπομονή, χιούμορ, και καλή μας τύχη!!!

Με αγάπη και αγωνιστικούς χαιρετισμούς,

Η Πριγκιπέσσα σας 🌷

Ξέρω τι έπαθες φέτος το καλοκαίρι Πριγκιπέσσα…

Φέτος το καλοκαίρι, εκτός απο τη μετακόμιση πίσω στην πατρίδα, η κυρα Μέρφαινα μας επιφύλασσε λογής λογής μικρά καλούδια. Όσοι με παρακολουθείτε, κατά καιρούς σας τα έχω πει. Αλλά είπα να φτιάξω και μια σύνοψη.. όχι εγώ.. η φουκαριάρα η μάνα του Μέρφυ, για την ακρίβεια!

Εντάξει, δεν έχει γίνει τίποτα συγκλονιστικό, που να μας ρίξει για τα καλά κάτω, αλλά αρκετά μικρά εκνευριστικά ώστε να μας ρίξουν στο αλκοόλ. 🙂 Όλα καλά και συνεχίζουμε δυναμικά ΚΑΙ το φθινόπωρο με λίγο απ’ολα!

(Δεν τολμώ να αναφερθώ καν φυσικά σε εθνικές τραγωδίες που συνέβησαν φέτος και βύθισαν στη δυστυχία τόσες οικογένειες, ενώ μας μεγάλωσαν όλους απότομα ενα-δυο χρόνια..)

 

Terrible twos, horrible threes φτου και βγαίνω…

Γραμμένο για το doctoranytime, ένα ζεστό βράδυ το Αυγούστου, υπό την επήρεια προσφάτων εμπειριών από την terrible twos κόρη μου και μιας κρύας Kaizer 😜

Ελπίζω να είσαι μαυρισμένη/ος τώρα που με διαβάζεις και πλήρως χαλαρωμένη/ος από τις διακοπές, ώστε καθόλου να μην σε αγγίξουν όλα αυτά τα ποταπά, μικροπρεπή πράγματα στα οποία θα αναφερθώ.

Αν τα παιδιά σου είναι δε κάπως μεγαλύτερα, εύχομαι να τα έχεις ήδη ξεχάσει. Γιατί η αλήθεια είναι ότι μπροστά στο θαύμα της ζωής, τι αξία έχουν ένα –δύο χρόνια γεμάτα εκρήξεις θυμού, σπαραχτικά και πελώρια «όχιιιιι» και κοπάνημα του κεφαλιού στο πάτωμα μέχρι τελικής πτώσης;

Όχι, δεν αναφέρομαι σε σένα – αν και δεν είναι διόλου απίθανο να καταφύγεις κι εσύ από την απελπισία σου σε αυτές τις ομολογουμένως αναποτελεσματικές, για ενήλικες, τακτικές.

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Terrible twos, horrible threes φτου και βγαίνω…”