Δύσκολος καιρός για πριγκίπισσες, μα ακόμη πιο δύσκολος για μαμάδες!
Και με τον τίτλο αυτό, δεν εννοώ επουδενί φίλη μου ότι η ευθύνη και το καθήκον της μαμάς είναι «το χαμόγελο», έτσι απλά.
Δεν μπορώ τους ψυχαναγκασμούς και την καταπίεση και το ξέρεις. Τσιτάτα όπως «δες τα όλα θετικά», «η ζωή είναι ωραία», «η ευτυχία είναι επιλογή» ανέκαθεν μου ύψωναν αντιστάσεις και ξυπνούσαν τον μπαρμπά Θωμά μέσα μου! Συνεχίστε την ανάγνωση του “Το Χαμόγελο και η Ευθύνη της Μαμάς – Μέρος Γ’”
Σήμερα είχα σκόπο να περάσω με φόρα στο Μέρος Β’ του post της περασμένης εβδομάδας περί “χαμόγελου της μαμάς”, μετά και το τελευταίο newsletter περί “φυλακών του μυαλού μας”.
Κι όταν λέω με φόρα, εννοώ με ύφος έτσι ενθουσιώδες και εμψυχωτικό: “εμπρός κορίτσια, πάμε όλες μαζί! Πάμε να βγούμε από τις φυλακές! Πάμε να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας και των παιδιών μας! Εμπρός μάρς! Εν δυο, εν δυο”.📣🎊🎉
Και μετά είδα αυτή την ταινία…. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Το χαμόγελο της Μαμάς – Μέρος Β’”
Για το 2019, και για μια ζωή 🙂
Θέλω εδώ και πάαααρα πολύ καιρό να το μοιραστώ μαζί σου: ένα δώρο που έκανα στον εαυτό μου πρίν δύο χρόνια ακριβώς. To δώρο του parent coaching.
Την καλύτερη επένδυση χρόνου και χρήματος που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου, όπως συνηθίζω να λέω (μετά την αποτρίχωση λέιζερ 😁😏😇).
Ήταν σε μια ζόρικη φάση της ζωής μας, 6 μήνες μετά τη γέννηση της Έλενας. Ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού συνήθως ανάβει φωτιές στις ισορροπίες της οικογένειας. Ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη που το έζησε.
Τι κι αν δεν είμαι original παιδί των Χριστουγέννων; ΑΥΤΑ τα Χριστούγεννα, έχω ανάγκη ό,τι μαγεία μπορεί να υπάρξει, ας είναι και παραμύθι! Συνεχίστε την ανάγνωση του “Γράμμα στον Άγιο Βασίλη 🎅🏻📝👸🏼✨”
Το ήξερες εσύ οτι οι νευρώνες του “άγχους” σχηματίζονται στον εγκέφαλο του βρέφους κατά τις πρώτες εβδομάδες της κύησης και επηρεάζουν την προδιάθεση του παιδιού να είναι αγχωμένο, όταν βγει εκεί έξω;;;
ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΣ; Τυχερή είσαι! Τι το θελα και το διάβασα τότε που διάβαζα το ένα βιβλίο παιδικής ψυχολογίας πίσω από το άλλο;;; (από Dr. Sears πρέπει να ήταν το συγκεκριμένο).
Πόσες φορές αισθάνθηκα ότι ίσως “φταίω” εγώ που ο Ηλίας βγήκε έτσι, ανήσυχο και απαρηγόρητο μωράκι, επειδή το πρώτο τρίμηνο εγκυμοσύνης δούλευα σε ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό Project;