Αν μου έλεγες πριν 2,5 χρόνια ότι θα έκανα ολόκληρο πόστ για το ιδιωτικό σύστημα παιδιατρικής στο Μαυροβούνιο, και μάλιστα με στόχο να “δανειστούμε” στοιχεία στην Ελλάδα, και όχι να γελάσουμε με τα χάλια τους, θα γελούσα εγώ πρώτη.
Την πρώτη φορά που αποχωρίζεται για Σ/Κ η Ελληνίδα μάνα τα σπλάχνα της είναι μια μαχαιριά στην καρδιά.
Ετοιμάζει τα πράγματα μες την αμφιβολία και τις τύψεις, της παίρνει τουλάχιστον μια μέρα να χαλαρώσει, μετά της καλαρέσει, αλλά ξαφνικά της λείπουν τρελά και δεν βλέπει την ώρα να γυρίσει. Λέγεται και ελαφρύς μαζοχισμός!! 🙂
Εντάξει, δε γίνονται όλα αυτά τόσο γρήγορα, αλλα για χάρην συντομίας, το βίντεο δείχνει πως μεταβάλλεται η ψυχολογία της μαμάς εντός ενός long weekend ανευ παιδιών (πρωτοβουλία του μπαμπά στην συντριπτική πλειοψηφία, να τα λέμε κι αυτά).
Τραβάτε μας κι ας κλαίμε λοιπόν!!! 🙂
Με αγάπη και αγωνιστικούς χαιρετισμούς 💞
Χριστίνα,
Η Πριγκιπέσσα των Βαλκανίων
Ξέρω ότι όλοι οι συμμαθητές μου ανυπομονούσαν να πάνε. Τρελάθηκαν στην ιδέα να δοκιμάσουν να κάνουν σκι και έλκηθρο. Ξέρω ότι στα περισσότερα παιδάκια αρέσει το χιόνι.
Όμως εγώ δεν τρελαίνομαι ρε μαμά. Το ξέρεις ότι δεν ήθελα να πάω αρχικά. Δεν μου αρέσουν οι εκπλήξεις και το άγνωστο… Δεν μου αρέσει να χαλάω τη ρουτίνα μου. Την έχω ανάγκη τη ρουτίνα, μου δίνει ασφάλεια.
Κι αυτό το σκι, βρε μαμά, δε μου φαίνεται και πολύ διασκεδαστικό. Για την ακρίβεια, μου φαίνεται κάπως δύσκολο και επικίνδυνο.
Μια τυχαία συνομιλία που κατάφερα να αποκωδικοποιήσω η δόλια η μάνα…ξεκίνησε κάπως έτσι: “Look to see…”
(Αρχικά ήθελα να ραπάρω κιόλας, αλλά για καλή σας τύχη δεν μου βγήκε 😛. Α, και δεν τρώω ποτέ με το στόμα ανοιχτό, ίσα ίσα με ενοχλεί τρελά χαχα για κάποιο λόγο στο βίντεο αυτό μου βγήκε έτσι.. σπαστικιά! χι χι χι)
Σήμερα, μετά από πολλές μέρες, είμαστε όλοι καλά στην οικογένειά μας.
Σήμερα, έχει λιακάδα και ο Ηλίας πήγε σχολείο.
Σήμερα, η Έλενα δεν έχει καθόλου πυρετό και είναι κεφάτη.
Σήμερα, βρήκα λίγο χρόνο να περπατήσω στη φύση. Και να γράψω αυτό το ποστ 🙂
Σήμερα, βγήκα από ένα μέρος με μπόλικες αρνητικές σκέψεις.
Και γι’ αυτό πλημμυρίζει η καρδιά μου ευγνωμοσύνη.
Σήμερα κινδυνεύω να πέσω σε πολλά κλισέ, και να εγείρω σκέψεις τύπου “’άσε μας κουκλίτσα μου” 🙂 Χαλάλι!!! Είναι τέτοια αυτά τα κλισέ, τόσο αληθινά και ουσιαστικά, που αξίζει κανείς να πέσει με τα μούτρα σε αυτά…Συνεχίστε την ανάγνωση του “Ευγνωμοσύνη. Αυτό…”
Για τις 5 Υπερφυσικές Ικανότητες μιας Μαμάς μιλήσαμε, το κλείσαμε νομίζω το θέμα. Οι ικανότητες αυτές όμως δεν θα είχαν καμία αξία, αν δεν παντρεύονταν αγαστά με 5 …. «αξιοπερίεργες» να τις πω; «εκνευριστικές» να τις πω; Όχι, όχι θα μείνω στο επίπεδό μου και θα επιμείνω στον αρχικό, κόσμιο τίτλο…5 ανεξήγητες ικανότητες των μπαμπάδων. Ποιες είναι;;; Συνεχίστε την ανάγνωση του “Οι 5 Ανεξήγητες Ικανότητες ενός Μπαμπά”
Ίσως τα παιδιά σου να έχουν μεγαλώσει πλέον αρκετά και να μη θυμάσαι καν αυτές τις ατέλειωτες χειμωνιάτικες νύχτες των ιώσεων.
Ίσως τα παιδιά σου να έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό και να μην αρρωσταίνουν καθόλου συχνά ή βαριά.
Ίσως να έχεις μάθει να βλέπεις τα πάντα και μονίμως με αισιοδοξία.
Ίσως πάλι, απλώς να σου έμαθαν ότι τα δυσάρεστα συναισθήματα δεν είναι αποδεκτά και πρέπει να τα αποσιωπούμε.
Ίσως δεν έμαθες ότι είναι ένα υγίες κομμάτι της ζωής, και κάποιες φορές έχει νόημα να τα αγκαλιάσουμε. Αυτά, και μαζί με αυτά, εκείνον που τα εκφράζει.
Εμένα τα παιδιά μου είναι ακόμη μικρά, και δυστυχώς αρρωσταίνουν συχνά. Κάποιες φορές και βαριά. Και προσωπικά, θα στο πω…